تعریف کوپلیمر و نانوپلیمر:

همانطور که در بخش دسته بندی انواع پلیمر گفته شد، کوپلیمر، پلیمری است که از 2 نوع مونومر یا بیشتر ساخته شده است. به فرایندی که در آن کوپلیمر تشکیل می شود نیز نانوپلیمریزاسیون گویند. کوپلیمر به منظور اصلاح بعضی خواص یک پلاستیک خاص صورت می گیرد و درمقابل هموپلیمر قرار دارد که تنها از یک نوع مونومر تشکیل شده است. در شکل زیر تفاوت همو پلیمر و کوپلیمر را مشاهده می کنید.

انواع کوپلیمر ها:

کوپلیمرها بر اساس ساختارشان تقسیم بندی می شوند و به دو شکل خطی و شاخه ای موجود هستند. مهم ترین انواع کوپلیمر های خطی، تناوبی، دسته ای، رندوم و پیوندی می باشند.

کوپلیمر دسته ای block:

زمانی که واحد های تکرار شونده بیش از یک نوع هموپلیمر توسط پیوندهای کوالانسی به هم متصل شوند، تشکیل یک کوپلیمر دسته ای یا بلاک را می دهند.  ساختار این نوع کوپلیمر ها را در زیر مشاهده می کنید. مهمترین کوپلیمر دسته ای ABS می باشد. اخیراً استفاده از روش‌های پلیمریزاسیون کاتیونی زنده و پلیمریزاسیون رادیکالی زنده برای تهیه کوپلیمرهای دسته‌ای توسعه‌ یافته است. کوپلیمرهای دسته‌ای از نظر تجاری بسیار حائز اهمیت هستند. این دسته از پلیمرها در سیستم‌های دارورسانی، الاستومرهای ترموپلاستیک، چسب‌های هات ملت حساس به فشار، و اخیراً درزمینهٔ نانو کاربرد دارند. لذا کاربرد کوپلیمر در زمینه های بسیاری مورد توجه است.

کوپلیمر رندوم Random:

اگر مونومرها در ساختار زنجیره های پلیمری به صورت رندوم و بدون ترتیب خاصی قرار بگیرند، تشکیل کوپلیمر رندوم را می دهند. این پلیمرها اکثرا توسط روش رادیکال آزاد تولید می شوند. مهمترین مثال آن کوپلیمر استایرن بوتادین رابر SBR می باشد.

کوپلیمر تناوبی Alternative:

وقتی مونومرهای تشکیل دهنده زنجیر پلیمر به صورت یک در میان تکرار شوند تشکیل کوپلیمر تناوبی را می دهند. نایلون 66 مثالی برای این نوع کوپلیمر هاست.

برخلاف کوپلیمرهای قبلی که همه خطی بوده اند، کوپلیمرهای شاخه ای دارای شاخه هایی از مونومرها هستند. مهمترین انواع آن ستاره ای، پیوندی و شانه ای می باشد که تصاویر آن ها را در شکل زیر مشاهده می کنید:

کوپلیمر ستاره ای Star:

کوپلیمر پیوندی شاخه ای:

مثال مهمی از کوپلیمر:

پلی پروپیلن کوپلیمر PP Copolymer:

وقتی در ساختار پلی پروپیلن از مونومر دیگری به جز مونومر پروپیلن استفاده شود (معمولا اتان)، پلی پروپیلن کوپلیمر خواهیم داشت. کوپلیمر پروپیلن خود به دو دسته تقسیم بندی می شود. کوپلیمر پلی پروپیلن تصادفی (رندوم) PP-R و  کوپلیمر پلی پروپیلن بلاک(دسته ای) PP-B

• کوپلیمر پلی پروپیلن تصادفی PP-R: از پلیمریزاسیون اتن و پروپن تولید می شود و مقدار اتن معمولا تا حداکثر 6 درصد جرمی استفاده می شود. علت نامگذاری کوپلیمر رندوم این است که ترتیب قرارگیری پروپن و اتن به شکل تصادفی و بی قاعده است. این نوع کوپلیمر پلی پروپیلن منعطف تر و از لحاظ خواص نوری شفاف ترمی باشند و به همین دلیل در محصولاتی که ظاهری عالی نیاز دارند از این PP-R استفاده می گردد. از مهمترین کاربردهای کوپلیمر پلی پروپیلن در لوله و اتصالات آبرسانی می باشد.

• کوپلیمر پلی پروپین دسته ای PP-B: در این نوع کوپلیمر نیز اتن استفاده شده و معمولا مقدار آن از اتن موجود در PP-R بیش تر است و حدود 5 الی 15 درصد از آن استفاده می شود. مونومر ها به صورت دسته ای در زنجیره اصلی قرار می گیرند. این نظم قرارگیری باعث می شود تا پلی پروپیلن حاصله سخت تر شده و شکنندگی کم تری نسبت به نوع PP-R داشته باشد به همین دلیل در صنایعی که نیاز به استحکام بالا دارد استفاده می شوند. این نوع کوپلیمر پلی پروپیلن نیز البته در مقادیر کمتر در لوله و اتصالات آبرسانی مورد استفاده قرار می گیرد.

در جدول زیر مهمترین تفاوت های کوپلیمر و هموپلیمر پلی پروپیلن آورده شده است:

هموپلیمر پلی پروپیلن	کوپلیمر پلی پروپیلن
استحکام بالا، سخت تر و مستحکم تر	کمی نرم تر اما مقاومت به ضربه بهتر
مقاومت شیمیایی خوب	دوام بیشتر
جوش پذیری خوب	مقاومت به رشد ترک بهتر
مقاومت به ضربه خوب	فرایند پذیری بهتر
سفتی خوب	زبری بالاتر
قابلیت تماس با مواد غذایی	برای کاربردهای تماس با مواد عذایی توصیه نمی شود

انواع پلیمر و تعاریف

پلیمر چیست؟

پلیمر یا بزرگ مولکول یا بسپار، مولکول های بسیار بزرگی است که از اتصال چند صد مونومر به یکدیگر و تشکیل زنجیره های بلند شکل می گیرد. کلمه polymer  ریشه یونانی دارد و از کلمه “پلی” به معنای چند و “مر” به معنی بخش یا قسمت تشکیل شده است.

مونومر چیست؟

مونومر کوچکترین واحد تکرار شونده پلیمر است. مثلا اگر یک تسبیح را به عنوان یک زنجیر پلیمر در نظر بگیرید، دانه های تسبیح در حکم مونومر های آن هستند.

پلیمریزاسیون چیست؟

فرایندی است که در آن مولکول های مونومر به هم متصل شده تا یک مولکول بزرگ پلیمر را شکل دهند. پلیمریزاسیون فرایند به هم پیوند دادن مونومر ها از طریق یک سری واکنش های شیمیایی می باشد.

طبقه بندی انواع پلیمرها

پلیمرها را می توان از طرق مختلف دسته بندی کرد که مرسوم ترین آن ها به شرح ذیل می باشد. البته پلیمرها بسته به نوع ساخت و کاربردشان به دو نوع مهندسی و رایج نیز تقسیم بندی می شوند و هریک در بخش های جداگانه شرح داده شده اند.

الف) انواع پلیمرها از لحاظ منشا

ب) انواع پلیمرها از لحاظ واکنش به حرارت

پ) انواع پلیمرها از لحاظ ساختار زنجیره ها

ت) انواع پلیمرها از لحاظ بلورینگی

ث) انواع پلیمرها بر پایه مونومر 

ج) انواع پلیمرها از لحاظ کاربرد و خواص فیزیکی

چ)انواع پلیمرها از لحاظ آرایش تاکتیسیته

 

طبقه بندی بر اساس منشا

 پلیمرها از لحاظ منشا به سه دسته طبیعی،سنتزی، نیمه سنتزی تقسیم می شوند.

• پلیمر طبیعی: پلیمرهایی هستند که تنها از مواد موجود در طبیعت ساخته شده اند مانند پشم، ابریشم، لاستیک طبیعی، سلولز، پروتئین، نشاسته و …
• پلیمر سنتزی یا مصنوعی: پلیمرهایی که در آزمایشگاه از مولکول هایی با وزن مولکولی پایین ساخته می شوند. مانند نایلون ها، پلی اتیلن، پلی استر، رابرهای مصنوعی، پی وی سی، تفلون و …
• پلیمر نیمه سنتزی: پلیمرهایی که از اصلاح شیمیایی ساده پلیمرهای طبیعی به منظور اصلاح خواص ساخته می شوند. مانند سلولز استات، سلولز نیترات و …

انواع پلیمرها بر اساس رفتار در مقابل حرارت:

پلاستیک ها از لحاظ رفتار در مقابل حرارت  به دو دسته ترموپلاستیک ها و ترموست ها تقسیم بندی می شوند.

• ترموپلاستیک ها: ترموپلاستیک ها یا گرمانرم ها پلیمرهایی هستند که به راحتی در اثر حرارت در شکل های متنوع قالب گیری شده و سپس در دمای اتاق خنک شده و قابل استفاده خواهند بود. یعنی در معرض حرارت نرم شده و با خنک شدن مجددا سفت خواهند شد. مانند پلی اتیلن، پی وی سی، پلی پروپیلن، پلی استایرن و…

ترموپلاستیک ها شامل زنجیره های بلندی هستند که هریک نیز ممکن است گروه ها یا زنجیره های جانبی داشته باشند. در طول فرایند و شکل دهی آن ها بر اثر حرارت ترموپلاستیک ها دچار هیچ نوع واکنش شیمیایی نمی شوند. ترموپلاستیک ها وقتی که در معرض حرارت قرار می گیرند، قابلیت جریان یافتن دارند و به راحتی به شکل قالب های مختلف در می آیند.

• ترموست ها: ترموست ها یا گرماسخت ها پلیمرهای سخت و غیر قابل ذوب در برابر حرارت هستند. این پلیمرها در اثر حرارت نرم نمی شوند و امکان قالب گیری مجدد آن ها وجود ندارد. ترموست ها پلیمرهایی دارای پیوند های عرضی هستند که قابلیت استفاده مجددا در آن ها وجود ندارد.

در رزین های ترموست گروه های فعال مولکولی در طول فرایند ساخت،  تشکیل پیوند های عرضی بین مولکول ها را می دهد. این پیوند های عرضی یا اصطلاحا پخت شدن ماده امکان نرم شدن ماده در اثر حرارت را نمی دهد. مواد ترموست عموما به صورت کامپاند های نیمه پلیمریزه شده یا مایع مخلوط پلیمر-مونومر عرضه می شوند تا واحدهای تولیدی بتوانند آن ها را به شکل محصول نهایی دراورده و سپس پخت کنند.

به عبارت دیگر، ترموست ها از طریق روش هایی مانند گرمادهی یا تشعشع و … پخت می شوند. فرایند پخت به علت همان پیوند های عرضی که به ان اشاره شد غیر قابل برگشت است. یعنی با گرم شدن مجدد برخلاف ترموپلاستیک ها این مواد به صورت جامد باقی می مانند تا جایی که شروع به تخریب کنند.

از مهمترین ترموست ها می توان به فنولیک ها، اوره، ملامین، اپوکسی، آلکیدها، پلی استرها، سیلیکون و یورتان اشاره کرد.

انواع پلیمرها از لحاظ ساختار زنجیره ها

 از لحاظ ساختاری، پلیمر ها به سه دسته پلیمر های خطی، شاخه ای و دارای پیوند عرضی تقسیم می شوند.

• پلیمرهای خطی: در این نوع پلیمر ها، مونومر ها به یکدیگر متصل شده و تشکیل زنجیره های بلندی را می دهند. در این نوع پلیمرها هیچگونه شاخه جانبی وجود ندارد و مولکول های آن ها به هم نزدیک بوده و معمولا دانسیته، نقطه ذوب و استحکام کششی ان ها بالاست. مانند HDPEو نایلون
• پلیمرهای شاخه ای: این دسته از پلیمر ها دارای زنجیره های بلند و مستقیم هستند اما شاخه های جانبی متفاوتی نیز دارند. به همین علت مولکول های آن ها به طور نامنظم قرار گرفته و از همین رو دانسیته یا چگالی پایین تر، استحکام کششی و نقطه ذوب کمی دارند.
• پلیمرهای دارای پیوند های عرضی و شبکه ای: در این دسته پلیمرها، واحدهای تکرار شونده با متصل شدن به یکدیگر تشکیل شبکه های 3 بعدی را می دهند. ارتباط بین آن ها از طریق پیون های عرضی شکل می گیرد. و به دلیل نوع متصل شدن واحدها و ساختار شبکه ای شان، سخت، سفت و شکننده هستند. از مهمترین آن ها می توان به ملامین، رزین فرمالدهید، لاستیک های پخت شده و … اشاره کرد.

انواع پلیمرها از لحاظ بلورینگی

پلیمر ها از لحاظ آرایش یافتگی زنجیره ها و بلورینگی به سه دسته کریستالی (بلورین)، آمورف (بی شکل) و نیمه بلورین تقسیم بندی می گردند.

• بلورین: وقتی زنجیره های پلیمری بسیار منظم و با شکل خاصی در کنار هم قرار گیرند تشکیل کریستال یا بلور را می دهند. یک پلیمر کریستالی زنجیره های مولکولی اش منظم در یکدیگر قفل شده اند و به همین دلیل استحکام بالایی از خود نشان می دهند. برای پلیمر های بلورین، دمای ذوب تعریف می شود. یعنی در دما یا بازه دمایی خاصی پلیمرهای بلورین شروع به ذوب شدن می کنند و آن را با T_m نشان می دهند.
• آمورف: عکس پلیمرهای بلورین می باشند یعنی زنجیره های مولکولی به شکل تصادفی و غیر منظم قرار گرفته اند و شکل خاصی را پیروی نمی کنند. این باعث شده تا خواص الاستیسیته و انعطاف پذیری بالایی داشته باشند. برخلاف پلیمرهای بلورین، پلیمرهای آمورف دارای نقطه ذوب نمی باشند و دمایی که در آن جریان پیدا می کنند را با T_g یا دمای انتقال شیشه ای نشان می دهند. از ویژگی های مهم پلیمرهای آمورف می شود به مقاومت حرارتی نسبتا پایین، پایداری ابعادی پایین، خزش نسبتا بالا اشاره کرد.
• نیمه بلورین: در واقعیت می شود گفت که همه پلیمرها دارای مناطق کریستالی و آمورف به صورت همزمان هستند. یعنی پلیمر 100 درصد آمورف و مخصوصا 100 درصد کریستالی وجود ندارد. هرچند می توان از طریق روش هایی این مقادیر را به 100 نزدیک کرد. معمولا پلیمرهای آمورف حداکثر تا 90 درصد و پلیمرهای بلورین حداکثر تا 80 درصد دارای ماهیت آمورف و بلورین هستند.

انواع پلیمرها بر پایه مونومر 

 پلیمر ها بر اساس نوع مونومرهای تشکیل دهنده به دو دسته هموپلیمر و کوپلیمر طبقه بندی می شوند.

 

• همو پلیمر: پلیمری که شمنل تنها یک مونومر مشخص باشد که تنها آن مونومر در زنجیره هایش تکرار شده باشد. به این نوع پلیمرها، هموپلیمر می گویندو مانند پلی اتیلن (تنها شامل مونومر اتیلن)، پلی وینیل کلراید (تنها شامل مونومر وینیل کلراید) و …
• کوپلیمر: کو پلیمرها پلیمرهایی هستند که از 2 نوع مونومر مختلف تشکیل شده اند و در واحدهای تکرار شونده شان دو نوع مونومر موجود است مانند نایلون 66. اگر تعداد مونومرهای موجود به 3 عدد افزایش یابد به آن ها ترپلیمر گویند مانند ABS یا آکریلو نیتریل بوتادین استایرن

کوپلیمر ها از لحاظ قرارگیری مونومرها خود به چند دسته تقسیم میشوند. برای مشاهده مطلب کامل کوپلیمرها بر روی کوپلیمرها  کلیک کنید.

انواع پلیمر ها از لحاظ کاربرد و خواص فیزیکی

 پلیمرها از لحاظ کاربرد و خواص فیزیکی به 4 دسته پلاستیک، لاستیک یا الاستومر، الیاف و رزین تقسیم می شوند.

1- پلاستیک: پلیمرهایی که با استفاده از گرما و فشار به شکل مواد سخت و سفت تبدیل شده اند به پلاستیک معرف هستند و اکثرا نیمه بلورین می باشند. مانند PMMA، PE و … نیروی بین مولکولی آن ها مابین الیاف و لاستیک هاست.

2-الاستومر ها یا لاستیکها: پلیمرهای جامد با خواص کشسانی مناسب و خاصیت الاستیسیته بالا هستند. در این نوع پلیمرها زنجیره های پلیمری توسط ضعیفترین نیروی بین مولکولی به هم متصل هستند و بخش اعظم ساختار آن ها آمورف می باشد. همین نیروی ضعیف بین مولکولی سبب خاصیت کسانی بالای آن ها می باشد. مانند رابرها و …

3- الیاف یا فیبر ها: اگر پلیمررشته ای طولانی باشد که طول آن حداقل 100 برابر قطر آن باشد، به آن ها الیاف گفته می شود. این پلیمرها خواص کششی بسیار بالایی دارند و درجه کریستالی بالایی از خود نشان می دهندو مانند نایلون

4-رزین ها: پلیمرهایی با وزن مولکولی پایین می باشند که به عنوان چسب، درزگیر و .. کاربرد دارند. اکثرا به شکل مایع موجود هستند و معمولا برای بالابردت استحکام آن ها در حین کاربرد یا پس از آن، آن ها را پخت می کنند. مثلا چسب هایی که در مصارف عمومی استفاده می شود، پس از مدتی که در معرض هوا بود پخت و سخت می شود. به آن ها چسب های هوا پخت گفته می شود.

انواع پلیمرها از لحاظ آرایش تاکتیسیته:

تاکتیسیته به معنای قرارگیری گروه های جانبی در فضا می باشد.

1- ایزو تاکتیک: کانفیگوراسیون سر به دم  که در آن گروه ها همه در یک طرف زنجیره قرار می گیرند را ایزو تاکتیک گویند.

2- اگر این گروه ها در هر دو طرف زنجیره و به شکل تصادفی قرار گیرند، به آن اتاکتیک گویند.

3- اگر گروه ها در دو طرف زنجیر به شکل یک در میان قرار گیرند به آن ها سیندیو تاکتیک گویند.

محققان دانشکده مهندسی پلیمر و رنگ دانشگاه صنعتی امیرکبیر موفق به ساخت بیوموادی با قابلیت استفاده در ایمپلنت های قلبی-عروقی شدند.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دکتر هلما وکیلی دانش اموخته دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مجری طرح « بررسی اثر همزمان دو جزء آبدوست و آبگریز روی خون سازگاری پوشش های هیبریدی پلی یورتانی» گفت: در حقیقت در این پژوهش با کارکرد روی شیمی سطح پوشش های پلیمری، موفق به ساخت بیوموادی خون سازگار با قابلیت استفاده در ایمپلنت های قلبی-عروقی مانند دریچه های قلبی، استنت های قلبی و به طور کلی بیومواد در تماس با قلب و عروق شدیم.
وی تاکید کرد: فلزات به علت داشتن خواص مکانیکی مناسب، می توانند به عنوان بیومواد در کاربردهای قلبی- عروقی مورد استفاده قرار گیرند. اما متاسفانه در اغلب استنت های فلزی بدون پوشش، ایجاد لخته و ضخیم شدن دیواره عروق گزارش شده است.
این محقق ادامه داد:   پوشش دهی فلزات می تواند خواص سطحی آن ها را تا حد قابل توجهی بهبود بخشد. پلیمرهای خون سازگار می توانند به عنوان پوشش بیومواد استفاده شده و مانع جذب پروتئین و تشکیل لخته شوند.
وی ادامه داد: در میان این پلیمرها، پلی یورتان ها به دلیل خواص مکانیکی عالی و چسبندگی مناسب به زیرآیند مورد توجه واقع شده اند. در این پژوهش با تغییر شیمی سطح پلی یورتان، میزان زیست سازگاری و خون سازگاری آن به شدت افزایش یافت.
وی با بیان اینکه در این پروژه  استفاده از اجزای آبدوست و آبگریز سبب تغییر ویژگی های سطحی پلی-یورتان و ایجاد یک سطح منحصر به فرد شده و موجبات ارتقای مرزهای دانش را در زمینه ساخت بیوپلیمرهای زیست سازگار و خون سازگار فراهم می کند، بیان کرد:. به عبارت دیگر حضور نانو مواد آلی- معدنی POSS به همراه پلیمر آبدوست پلی اتیلن‌گلایکول میزان زیست-سازگاری را از ۴۵درصد به ۱۵۰ درصد رسانده و سبب افزایش قابل توجه حیات سلول ها و رشد و تکثیر آن ها می شود.
فارغ التحصیل دانشگاه صنعتی امیرکبیر اضافه کرد: از طرف دیگر، میزان تخریب گلبول های قرمز خون از ۲.۵درصد به صفر می رسد و میزان پلاکت های چسبیده به سطح و جذب پروتئین فیبرینوژن روی سطح که از عوامل اصلی تشکیل لخته هستند نیز به شدت کاهش می یابد.
به گفته دکتر وکیلی،  طبق نتایج به دست آمده، پلیمرهای ساخته شده پتانسیل بالایی در زمینه کاربردهای قلبی- عروقی دارند.
وی با اشاره به مشکلات این طرح گفت: متاسفانه عدم امکان تامین مواد شیمیایی اولیه پژوهش به علت تحریم ها گریبانگیر بسیاری از پژوهشگرانی است که در داخل کشور کار می کنند.
وی با اشاره به روند این طرح گفت: پلیمر سنتز شده با این فرمولاسیون خاص برای اولین بار توسط این تیم تحقیقاتی ساخته شد که مسلما دست یابی به فرمولاسیون مناسب از سختی های ابتدای کار بود که با تلاش و پشتکار فراوان حل شد.
وی با اشاره به برخی کاربردهای این طرح گفت: پلیمرهای ساخته شده در وسایل در تماس با خون، مانند کتترها، استنت ها، پیوندهای عروقی، دریچه های قلبی، غشاهای اکسیژن رسانی و … قابل استفاده هستند.
محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر با بیان اینکه فاز مطالعاتی، آزمایشگاهی و شبیه سازی دینامیک مولکولی این طرح  پنج سال به طول انجامید، گفت: در نتیجه این پژوهش نشان داده شد ترکیب استراتژی های ضدانعقاد در یک ماده و حضور همزمان اجزای آبدوست و آبگریز نسبت به حالتی که هر کدام از این اجزا به تنهایی حضور دارند، می تواند سبب ایجاد یک سطح خون-سازگار و مقاوم به لخته شود که موجب نجات جان هزاران بیمار می شود.
به گفته دکتر وکیلی، بهره گیری از دانش پلیمر در علم پزشکی گام بزرگی در حوزه بیومواد و سلامت انسان به حساب می آید.
وی با اشاره به مزیت های رقابتی طرح  گفت: بزرگترین مزیت طرح میزان بهبود قابل توجه خون-سازگاری در نتیجه تغییر شیمی سطح است. بهبود خواص مکانیکی و میزان جذب آب محدود را می توان از دیگر مزایای پلیمرهای ساخته شده دانست.
وی با اشاره به کاربردهای پروژه گفت: پلیمرهای ساخته شده در حوزه پلیمرهای پزشکی در تماس با خون قرار گرفته و در کاربردهایی مانند استنت قلبی، کتتر، دریچه قلبی، پیوندهای عروقی و … قابل استفاده هستند.
گفتنی است این طرح در قالب تز دکتری به راهنمایی دکتر محسن محسنی از دانشکده مهندسی پلیمر دانشگاه صنعتی امیرکبیر و دکتر حسین قنبری از دانشکده فناوری های نوین پزشکی دانشگاه تهران و تحت مشاوره دکتر حسام مکی و دکتر حسین یحیایی از دانشکده مهندسی پلیمر دانشگاه صنعتی امیرکبیر انجام شد. قسمتی از پژوهش نیز در دوره فرصت تحقیقاتی دکتر وکیلی در کشور اسپانیا انجام شده است.
در حال حاضر چهار مقاله ISI از این پژوهش منتشر و در ژورنال های معتبر بین المللی به چاپ رسیده است. دو مقاله ISI دیگر نیز در دست نگارش است. در مقاله اول ساختارو مورفولوژی منحصر به فرد پلی یورتان فوق آبدوست هم از منظر آزمایشگاهی و هم از منظر شبیه‌سازی دینامیک مولکولی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
در مقاله دوم، رفتار هوشمند و برگشت پذیر این سیستم ها در حضور فاز آبی مورد بحث قرار گرفته است. اولین بار است که چنین سیستمی با زاویه تماس صفر با آب و جذب آب بسیار محدود ساخته می‌شود. ابزار شبیه‌سازی دینامیک مولکولی و بررسی جدایی فازی علت چنین پدیده‌ای را توجیه می‌کند.
در مقاله سوم سیستم پلی یورتان با سیستم حاوی جزء آبدوست و سیستم حاوی جزء آبگریز از منظر خواص زیستی مقایسه می‌شود و مقاله چهارم به بررسی خون سازگاری سیستم های فوق آبدوست می پردازد.
لازم به ذکر است ساخت سیستم فوق آبدوست با جذب آب ناچیز، بررسی اثر همزمان دو جزء پلی‌اتیلن‌گلایکول و POSS بر خون‌سازگاری، ساخت نانوکامپوزیت پلی یورتانی دارای POSS و پلی اتیلن-گلایکول بر پایه پلی کربنات، استفاده از تکنیکی نوین برای شبیه سازی سنتز پلی یورتان و بررسی ریزساختار و نحوه برهمکنش با آب در سیستم های پلی یورتانی آبدوست به کمک ابزار شبیه سازی دینامیک مولکولی از نوآوری های این پژوهش بوده و اولین بار است که در دنیا انجام می شود.

جدول مقایسه دریچه های منهول چدن بتن پلیمر، کامپوزیت GRP ، پلی اتیلن و کوپلیمر ، انواع چدن و کامپوزیت پایه سیمان ( دریچه مورد مقایسه گرد قطر 66 ساده کلاس مقاومتی D400 مطابق با استاندارد INSO 14976– CO = 600 mm )

		کلر	مقاوم در برابر واکنش های سولفاتی و نفوذ یون کلر	مقاوم در برابر واکنش های سولفاتی و نفوذ یون کلر	عدم مقاومت کافی در برابر واکنش های سولفاتی و نفوذ یون کلر به دلیل آسیب پذیر بودن بتن مسلح دانه شنی ( معمولی ) در برابر یون کلر و واکنش های سولفاتی
مقاوم در برابر ذوب وانجماد (ASTM C672)	مقاوم در برابر ذوب و انجماد	مقاوم در برابر ذوب و انجماد	مقاوم در برابر ذوب و انجماد	مقاوم در برابر ذوب و انجماد	دارای پتانسیل آسیب دیدگی در برابر سیکل های ذوب و انجماد بعلت آسیب پذیر بودن بتن دانه شنی ( معمولی ) در برابر سیکل های ذوب و انجماد در اثر جذب آب بالا

(1)مطابق با استاندارد ملی ایران (INSO 14976) قطعات تولیدی از جنس ترکیبات پلی اتیلن و کوپلیمر بعلت پدیده های پیر شدگی و آسیب پذیری ترکیبات در برابر اشعه فرابنفش و.. فقط در کلاس های مقاوتی A15 و B125 و برای قطعات با دهانه توخالی کوچکتر یا مساوی 500 میلیمتر مجاز می باشد.

(2)هم اکنون این قطعه در کشورهای ژاپن و هند (FUJISILVERTECH) ترکیه (ISTON&VESTON) فرانسه (LAFARGE) و… تولید وبر اساس مکاتبات رسمی صورت گرفته قیمت های اعلامی جلوی درب کارخانجات مذکور بدون هزینه های ترخیص مالیات و کرایه حمل ((EXW) مبلغی معادل با 180-200 USD اعلام شده است.

*در حال حاضر در داخل و خارج کشور کلیه قطعات مورد مقایسه توسط تولید کنندگان فنی تولید شده که قادر به تامین پارامترهای مورد نظر استاندارد INSO14976 میباشند و هر کدام از این قطعات فارغ از معیار های قیمت ، پتانسیل سرقت ، دوام و … در موقعیت خاصی نسبت به دیگری ارجحیت استفاده پیدا میکنند . مقایسه صورت گرفته صرفا به منظور ایجاد دید اجمالی در کوتاه ترین زمان ممکن برای مصرف کننده بوده و توصیه و سندی دال بر مردود اعلام کردن قطعات سایر تولید کنندگان نمیباشد.

دریچه چدن بتن پلیمر

Polymer concrete cast iron valves

مشخصات فنی و مزایای محصول:

• طراحی و تولیــد (124 BS-EN) و (ISIRI 14976)
• تحمل فشار 25 تن و 40 تن
• قطر ورودی منهول 600mm مطابق استاندارد EN
• تولید کلاف و ستاره از جنس چدن خاکستری (C250)
• چدن داکتیل (D400)
• دارای آرماتور بندی با میلگرد 8 آجدارجهت افزایش گیرایی و استحکام بتن
• شامل افزایش مقاومت کششی، ضربه ای و خشکی بتن
• جلوگیری از رشد و ایجاد ترک کاهش نفوذ پذیری آب در بتن و همچنین عدم خوردگی و سایش
• ( مصداق استاندارد ACI544-IR-82)
• پوشش رنگ پرایمر در سطح زیر
• جلوگیری از خوردگی در برابر گازهای فاضلاب

• سیمان تیپ 5 (ضد سولفـات)
• بالا بردن مقـاومـت لازم در محیط خـورنده فاضلاب و عیـار بتن 450 کیلوگرم
• محل کُلنگ خور برروی کلاف جهت سهولت دربرداشتن درب منهول
• دارای آچار مخصوص چرخدار جهت سهولت در باز و بستــن دریچه با حـــداقل نیـــرو و جابجایی درب
• ایجاد 2 یا 4 سوراخ هوا بر روی درب بتن جهـت تخلیه گاز فاضلاب
• متأسفانه با توجه به اینکه گاهاً از محل سوراخهای هوا جهت برداشتـن درب منهول استفاده می شود
• شرکت آبشار جهت افزایش مقاومت
• اقدام به گذاشتـن لوله فلزی درون سوراخهای هوا
• توجه به اینکه افزایش دمای بتن در مرحله عمل آوری، سبب افزایش مقاومت فشاری آن می گردد
• عمل آوری بتن توسط تونل بخار انجام می گیرد
• مزایای دریچه چدن بتن پلیمر : 1- حل مشکل سرقت دریچه های تمام چدن 2- وزن سبکتر نسبت به دریچه های تمام چدن 3- قیمت مناسبتر نسبت به دریچه هامسئولیت انتخاب دریچه بر عهده طراح است. در صورت وجود تردید در رده دریچه باید رده بالاتر انتخاب شود.

در سال‌های اخیر نسل جدید دریچه‌ها از جنس کامپوزیت و پلیمر ساخته می‌شوند که دارای مزایای زیر هستند:
– وزن کمتر نسبت به دریچه‌های چدنی
– غیرقابل سرقت بودن
– دارای استحکام و طول عمر بالا
– مقاوم در برابر خوردگی و سایش
– مقاوم در برابر اشعه UV